ایران، بافت اتنیکی آن و جهان: گزارشی از کمیسیون دیپلوماتیک آزربایجان
-------------------------------------------------------------------------------
دکتر علیرضا نظمی افشار -کمیسیون دیپلوماتیک آذربایجان جنوبی – کالیفرنیا
alnazmi@yahoo.com , +1(209)606-2947
-------------------------------------------------------------------------------

(این گزارش ترجمه و تلخیص یکساعت و نیم تحلیل اخیر دکتر علیرضا نظمی افشار به سیاستگزاران و سیاستمداران ایالات متحده آمریکا میباشد)

امروزه ایران خطری واضح و جدی بالاعمّ برای جهان و بالاخصّ برای ایالات متحده و اروپا بحساب می آید.

این ادعا، بر سه استدلال مبتنی میباشد:

۱– جمهوری اسلامی ایران یک حکومت توتالیتر میلیتاریزه میباشد که فعالانه مشتاق قدرت نمائی در منطقه است.
ایران جدی ترین مانع ومشکل ساز پروسه صلح و دمکراسی در خاور میانه است. بالاتر از آن، این رژیم تهدیدِ جدیِ نظامی برای ممالک همجوار خود نظیر ترکیه، آزربایجان، کشورهای آسیای مرکزی، اسرائیل و اروپا که بصورت سکولار و دموکراتیک اداره میشوند محسوب میگردد.

۲– ایران، با سازمان دادن مناطق هلال شیعی، دسترس ونفوذِ خود را به ماورای مرز های خود توسعه میدهد.
میتوان گفت که جمهوری اسلامی ایران، خطرناک ترین برنامه ریز، مشوق، مبلغ، و صادر کننده اسلام و تشیعِ فاندمنتال، به ممالک خلیج عربی، عراق، لبنان، آزربایجان، آسیای مرکزی،سایر ممالک مسلمان، و حتی اروپا و آمریکاست.

۳– ساختار حکومتی-سیاسی ایران، در طول تاریخ، “امپریالیزمِ متجاوزِ پارسی” و شوونیزم آریائی بوده است.
نتیجته طبیعی چنین فرهنگ طولانیِ متجاوز و متعرض، اشیاق درونی و آمادگی فکری برای تجاوز وتعرض به ممالک همجوار نظیر بحرین، جزایر خلیج، و آزربایجان میباشد.

در این برهه، تنها راه عملی برای خنثی کردن تهدیدهای مذکور، حمایت از پروسه دموکراتیزه کردن آن، بر مبنای مرزهایِ هویت ملی، بمنظور تقلیل فاجعه برخوردهای اتنیکی و جنگ داخلی است. یک ایران غیر متمرکز، بدلایلِ سه گانه زیرین، نه تنها خطری برای جهان آزاد بحساب نمیآید، بلکه یک دوست احتمالی نیر برای ایالات متحده خواهد بود.


۱– در یک ایران غیر متمرکز، تنها اتنیکِ میلیتانت و فاندمنتالیست آن یعنی پیروانِ شیعه امامیه فارس (اقلیتی که امروزه درقدرت هستند)، از امکانات سلطه جویی منزوی شده، و امکان ویرانگری نخواهند داشت.
برای درک صحیح این مطلب، فهمِ محرکه های فرهنگی درمحتوای دایره مذهبی بسیار ضروری است. شیعیان غیر فارس ایران، نظیر ترکان آزربایجان، ترکان قشقائی، ترکان خراسان، از نظر فرهنگی و تاریخی، ملتهائی سکولار بوده، و اغلب متناوبا” با شیعیان دوازده امامی فارس در تغایر و تقابل بوده اند. علاوه بر آن، ملل دیگر غیر فارس نیز نظیر ملتهای سنی مذهب، طبعا در مقابله مستمر با تشییع فاندمنتالِ فارس میباشند.

ترکان شیعه آزربایجان، قویترین سد، و جدی ترین معارض، در برابرِ شیعه فاندمنتال فارس بوده، اند. نمونه های بارز این تعارض،و دوگانگی فرهنگی درتشیع ایران را در ۱: تفکرات و تعالیم حضرت آیت الله العظمی شریعتمداری و حزبِ خلقِ مسلمان، و مخالفت معظمٌ له، به موارد مشخص قانون اساسی جمهوری اسلامی و ولایت فقیه، حکومت متمرکز، و استبداد فرهنگی وزبانی، ۲: قیام ملت آزربایجان در آغاز جمهوری اسلامی، ۳: قیام ها و مبارزات ملی اخیر آزربایجان بر علیه حکومت خودکامه تهران.

۲- یک ایران غیر متمرکز، خطر برخوردهای مرزی را برای همیشه از بین خواهد برد.
تمام ملتهای غیرفارس ایران، درحواشی مرزی مملکت، و هم مرزی با ملتها و اتنیکهای خودی زندگی میکنند، نظیر ترکان آزربایجان باجمهوری های ترکیه و آزربایجان، کردها بامنطقه خودمختارکردهای شمال عراق، اعراب با عراق وسایر کشور های حوزه خلیج عربی، بلوچستان با بلوچهای پاکستان، فارسها باهمنوعان خود در شمال غربی پاکستان و افغانستان، و ترکمنها با جمهوری ترکمنستان. بدین تربیت، نه تنها امکان یک برخورد و منازعه مرزی منتفی است بلکه تنها راه آسان، کم هزینه، و معقو ل برای تثبیت صلح پایدار در این منطقهِ بسیار حساسِ استراتژیک، بین خلیج عرب و دریای خزر که از نظر اقتصادی نیز حیاتی میباشد، بنظر میرسد.

۳– نقطه پایانی برای صدور ائدئولوژی و نقطه ختامی برای بلهوسی های اتمی.
با انزوای شیعه فارس فاندمنتالیست،طبعا ملتهای غیرفارس خود رااز تعالیم “فاندمنتالیزم شیعه فارس” کنار خواهندکشید. ملتهای غیر فارسِ محدوده ایران، از رویاهای تجاوزطلبانه امپراطوری پارسی و بلند پروازی های خصومت آمیز آن خسته شده اند. آنها،از تبدیل ایران بیک کشور کاملا نظامی، در تقابل و عناد باکشور های جهان، جولانگاه نمایشات اتمی، و سنگری برای صدور ایدئولوژی ضد غرب، ضد اسرائیل، و ضد آمریکائی راضی نیستند.

راهکار شفافی برای این مشکل وجود دارد. انتقال ایران از یک کشور “دیکتاتوریِ نظامیِ توتالیترِتروریستِ فارس محور” به یک “کشورِ آرامِ صلح آمیزِ همسایه دوستِ دموکراتِ فدرال”و متحد دنیای غرب، ساده تر از آنست که بنظر میرسد:

۱– سه هزار سال سابقهِ مناطق خود مختار
از آغاز تاریخ، تا کودتای پهلوی،(فقط ۷۵ سال اخیر) منطقه ای که امروز ایران نامیده میشود، چندین ملتِ مستقر در این فلات، با حکومتهای محلیِ مستقل*، در همزیستی و هارمونی زندگی میکردند. در این سرزمین حکومتهای فدرال منطقه ای، تنهاساختار حکومتی مرسوم بوده است .

۲– آرزو و حمایت ۷۰٪ مردم مملکت
شیعیان پارسی، فقط ۳۰٪ نفوس این مملکت هستند، وملتهای غیرفارس اکثریت مطلق مردم این کشور را تشکیل میدهند. انتقال بیک سیستم حکومتیِ فدرالِ ملی، نه تنها بااکثریت مرم ایران حمایت میشود، بلکه تنها در خواست مشترک تمام ملتهای ایران اعم از آزربایجانی وکرد و ترکمن و عرب و بلوچ و لر نیز هست.

۳– فدرالیسم یک روش مقبول منطقه
کشور های همجوار ایران، اعم از پاکستان، عراق، امارات متحده عربی….. همگی با نوعی حکومتِ فدرال اداره میشوند.

اگرمبارزات و خواستهای ملتهای ایرانی مورد حمایت قرار گیرد، پروسه حل مشکل، میتواند بی درد سر، بدون خونریزی، و آسان، تا نیل به استقرار حکومتی فدرال، پیش برود. و در صورت بی اعتنائی و عدم حمایت میتواند به پروسه ای خونین و خطرناک،و بالکانیزه شدن بیانجامد. سه چالش اصلی عبارتند از:

۱– فقدان واقع بینی و عدم حمایت
حمایت سیاسی، فرهنگی،و معنویِ جهان غرب خاصه ایالات متحده آمریکا، متوجه ملتهای دوستدار غرب و سکولار،نشده است تا با پس کشورِ خود را ازسلطه فاندمنتالیست های شیعه فارس، و با مشارکت هم، حکومتی سکولار، غیر متجاوز، و دوستانهِ فدرال اتنیکی بر پا نمایند.

۲– ادامه حمایت از ماشین تبلیغاتی شیعه فارس
استرداد “صدای آمریکای فارسی” و “رادیو فرد” ازاشغالِ صاحبان تفکر فارس،که مستقیم و غیر مستقیم، و با صرف بودجه پرداختی مودیان مالیاتیِ آمریکا، و صدای مردم آمریکا، مامور هماهنگیِ و همسوئی با جمهوری اسلامی ایران برای تثبیت و حفظ تفکر شونیستی پارسی، و ادامه سلطه آنان میباشند.

۳– انتخاب یک هم پیمان قابل اعتماد، بجای دست و پنجه نرم کردن با یک رژیم ناسازگار
ایالات متحده آمریکا، بایستی واقعیتِ ترکان آزربایجان را که ۴۰٪ جمعیت ایران هستند، درک نماید. بنا به اظهارات اخیر انتخاباتیِ مسولان جمهوری اسلامی، آزربایجان، اراده ۱۳.۵ ملیون رای را در دست دارد و قدرت تغییر دهنده انتخابات است.

علیرضا نظمی افشار
۱۰/۰۹/۲۰۰۹